حتی به ناراحتی

‌‌««در این باغچه که خارج از تصور و خیال آدمیزاد است، تنها چیزی که وجود دارد کشتار بی‌دلیل، اعدام‌های ساده، حتی ساده تر از درآمدن آفتاب و یا ریزش برگ در خزان است. بسیار خوب در چنین جهنم درّه‌ای آیا می‌شود حتی ساعتی خوابید و تازه اگر خوابیدی مگر کابوس‌های رنگین می‌تواند امانت بدهد که حتی نفسی، حتی به ناراحتی بکشی؟»
.
سپتامبر ۱۹۸۱/ نامه از غلامحسین ساعدی به آرشاک توماسیان، چشم‌انداز شمارهٔ ۲۳/ تابستان ۱۳۸۴